کوهنوردی بود که میخواست به .......
داستان دوم : کوهنوردی بود که میخواست به قله بلندی صعود کند . پس از سال ها تمرین و آمادگی ، سفرش را آغاز کرد . به صعودش ادامه داد تا این که هوا کاملاً تاریک شد . به جز تاریکی شب هیچ چیز دیده نمیشد . سیاهی شب همه جا را پوشانده بود و مرد نمی توانست چیزی ببیند حتی ماه و ستاره ها پشت انبوهی از ابر پنهان شده بودند . کوهنورد همانطور که داشت بالا می رفت ، در حالی که چیزی به فتح قله نمانده بود ، ناگاه لغزید و با سرعت هرچه تمام تر سقوط کرد .
سقوط همچنان ادامه داشت و او در آن لحظات سرشار از هراس ، تمامی خاطرات خوب و بد زندگی اش را به یاد می آورد . داشت فکر می کرد که چقدر به مرگ نزدیک شده است که ناگهان دنباله طنابی که به دور کمرش حلقه خورده بود بین شاخه های درختی در شیب کوه گیر کرد و مانع از سقوط کاملش شد . در آن لحظات سنگین که هیچ امیدی نداشت از ته دل فریاد زد : خدایا یاری ام کن ! ندایی از دل آسمان پاسخ داد از من چه می خواهی ؟ - نجاتم بده خدای من ! - آیا به من ایمان داری ؟ - آری همیشه به تو ایمان داشته ام - پس آن طناب دور کمرت را پاره کن ! کوهنورد وحشت کرد . پاره شدن طناب یعنی سقوط بی تردید از فراز کیلومتر ها ارتفاع . گفت : خدایا نمیتوانم . خدا گفت : آیا به گفته من ایمان داری ؟ کوهنورد گفت : خدایا نمیتوانم . نمیتوانم . روز بعد گروه نجات گزارش داد که جسد منجمد شده یک کوهنورد در حالی پیدا شده که طنابی به دور کمرش حلقه شده بود و تنها دو متر با زمین فاصله داشت ........
حالا به نظر شما پند و عبرت این داستان برای کیا صدق می کنه ....؟؟؟
پند (2)
این داستان برای کسانی است که از خدا طلب خیر می کنند . یا بیشتر برای کسانی که از خدا به واسطه قرآن طلب خیر و یاری می کنند . یا به نوعی همان استخاره ... وقتی جوابی مورد دلخواه شخص داده نمی شود به آن گوش نمی دهند و آنچه را که خود میخواهند انجام میدهند . و سرانجان در مسیر و راهی که خود انتخاب کرده اند دچار مشکل میشوند اما باز هم پند نمی گیرند .
و شاید مثل این داستان خیلی وقت ها برای خود ما اتفاق افتاده اما باز هم پند نمیگیریم .
فردا منتظر پند شماره 3 باشید .
